Plivačko-vaterpolski centar Mladost u Jarunskoj 5 sagrađen je između 1984. i 1987. prema projektu arhitekata Vinka Penezića i Krešimira Rogine. Mada građevina pokazuje vezanost uz duh vremena, bilo bi prejednostavno stilski ju opredijeliti samo kao postmodernu. Naime, ova je arhitektura slojevita te pokazuje istovremenost raznovrsnih parametara, a svjedoči i o solidnoj teoretskoj pozadini svojih autora. Metafora broda, prisutna u modernoj arhitekturi prisutna od protomoderne Fabijanijeve bečke Uranie do danas, u ovom je slučaju opravdana i razumljiva već zbog same lokacije uz rijeku, a naglašena je i metalnom konstrukcijom na vrhu zgrade koja asocira jarbole, ali i skelet šatora preko kojeg nije semperovski prebačena koža. U klasičnoj tripartitnoj kompoziciji podnožju je namijenjena bitna uloga. Moćno travertinsko podnožje s detaljima rukohvata i ograda gotovo da je citat Stirlingove Neue Galerie u Stuttgartu, što ukazuje na metodu kolaža, bitnu za umjetnost klasične moderne. Kolažiraju se, dakle, raznorodni i suprotni elementi: postmoderno postolje, modernistički aluminijski korpus s naznakama tehnološkog pristupa te vernakularne strukture drvenih garderoba. One prizivaju nostalgične slike međuratnog savskog kupališta. Odmjerenim komponiranjem raznorodnih, ali opravdanih formi te skladnim umještanjem objekta u riječni krajolik postignuto je jedinstvo suprotnosti koje je preživjelo duh vremena svog nastanka. (Vera Grimmer) Izvor: Aleksander Laslo, 2011:220
